Geçip Giderken ...

H.G. Wells'in hikayesi...
Dere tepe , dağ ova dolaşmasını seven tek gözlü bir adam varmış .Yürür yürür gidermiş , gider gider yürürmüş.
Bir gün uzaklarda renkleri karmakarışık bir köy görmüş; alacalı bulacalı garip bir köy .Yaklaşmış köye doğru.
Yolları bir tuhaf , evleri bir tuhaf , insanları bir tuhafmış köyün...
Girince köyün içine anlamış meseleyi. Körler köyüymüş burası. Kadınların , erkeklerin, çocukların velhasıl herkesin sımsıksı kapalıymış gözleri...
Gezginci adam karar vermiş burada yaşamaya :
- Hiç değilse benim bir gözüm var , diyormuş. Körler ülkesinde şaşılar kral olur , derler . Ben de bunların başına geçer , yaşarım.
Körlerin gözleri yokmuş ama elleri , kulakları , burunları çok hassasmış. Kendilerine göre kudukları bir düzen içinde yuvarlanıp gidiyorlarmış.
Adam şaşkın hallerine bakıyormuş onların. Yürümeleri , konuşmaları doğrusu başak türlüymüş.

Bir gün körlerden biri , öteki körün malını aşırmış. Sadece tek gözlü adam görmüş bunu. Bağırarak ilan etmiş:
- Filanca malını çaldı falancanın.
Körler :
- Nereden biliyorsun , o kadar uzaktan duyulmaz ki ? demişler.
- Ben duymadım , gördüm. Gözüm var benim. Görüyorum.
Körler göz diye , görmek diye bir şey bilmiyorlarmış. Uzun yıllar içinde çoktan unutmuşlar bu hissi.
- Ne demek görmek , demişler.
- Nasıl görüyorsun yani , duyulmayacak mesafeden anlıyor musun ne olup bittiğini ?
- Anlamıyorum tabii...
- İnanmayız imtihan edeceğiz seni...
Adamı almışlar , uzakça bir yere dikmişler. Tecrübeleriyle biliyorlarmış o uzaklıktan bir şeyin işitilmeyeceğini.
- Anlat bakalım , şimdi biz ne yapıyoruz , demişler.
Adam anlatmış :
Oturuyorsunuz , konuşuyorsunuz , Şu ayağa kalktı , bu elini oynattı , beriki bacağını sallıyor v.s...
Derken , körler bir evin içine girmişler , bağırmışlar :
- Anlatsana...
- İçeri girdiniz , göremiyorum ki ...
Körler bilmedikleri için içeri girmenin ne olduğunu :
- Ne olmuş yani içeri girmişsek . elli santim fark etti, anlat anlat , demişler...
- Arada duvar var , görmüyorum.
Körler :
- Öyle bir şey olmaz , demişler. Sende bir bozukluk var. Saçmalıyorsun , acayip şeyler söylüyorsun. Hekime muayene ettireceğiz seni...
Adamı yaka paça köyün hekimine götürmüşler. Hekim de kör tabii... Elleriyle yoklamaya başlamış adamı . Yoklamış yoklamış ve parmaklarını adamın yüzünde gezdirirken :
- Buldum , demiş . Bozukluk burada...
Adamın açık olan gözünü kastediyormuş hekim ve :
- Saçmalaması bundan dolayı , diyormuş. Ben bunu hallederim , düzeltirim onu...
Körler ülkesinde kral olmaya kalkan gezginci zor bela kurtarmış kendini oradan.
Körler görenleri anlayamazlar. Saçmalıyor sanırlar ve onu düzeltip kendilerine benzetmek için gözlerini çıkarmaya uğraşırlar.

Doğan Cüceloğlu'nun İçimizdeki Biz adlı kitabından alıntıdır.